In een wereld waar alles steeds efficiënter en sneller gaat, laat de Groninger kunstenaar Bernadet ten Hove (1957-2019) je de schoonheid zien van haar uitvoerige en nauwkeurige werkproces. De precieze afstemming tussen onderwerp, handeling en materiaalkeuze vereist een diepe focus. Het werk nodigt uit om een stapje dichterbij te zetten om alle fijne details te bestuderen, om vervolgens een stap terug te doen en het geheel te overzien en jezelf de vraag te stellen: "waar kijk ik nou eigenlijk naar?".
Van Enschede naar Groningen
Bernadet ten Hove studeerde tussen 1975 en 1982 aan de Akademie voor Kunst en Industrie (AKI) te Enschede. Al snel vertrok ze naar Groningen om daar te wonen en werken. Als kunstenaar en als docent aan Academie Minerva was ze erg betrokken bij het Groninger kunstleven. Zo maakte ze verschillende sculpturen voor de openbare ruimte in zowel Stad als Ommeland. De meeste stadjers zullen dan ook haar kunstwerk op de weerzijden van de Natte Brug richting Helpman herkennen. Afgezien van een bescheiden presentatie in het Academiegebouw van Minerva, is niet eerder een expositie met haar werk in de stad te zien geweest. Haar recente overlijden vormt mede een aanleiding voor het Groninger Museum om hierin verandering te brengen.
Herleidbaarheid
Bernadet experimenteerde op vrije wijze met materialen en technieken. Het was voor haar belangrijk dat de toeschouwer het werkproces kon volgen. De keuze voor een eenvoudig motief of onderwerp biedt mogelijkheden tot vormexperimenten die op hun beurt de verschijning van dit motief bepalen. Een uitgangspunt voor zowel de eerdere als meer recentere werken van de kunstenaar.
Haar vroegere werk is ontstaan vanuit een fascinatie voor objecten en hun vorm. Volgens de kunstenares valt er aan de verschijningsvorm van objecten van alles af te lezen. Dat een voorwerp niet iets is met emoties of gevoel, maar dat de geest van de maker indirect wel meedoet.
Deze benadering van een object is te herkenning in de serie Hamerslag Volumes. De reeks laat zien dat Bernadet ten Hove graag de mogelijkheden en beperkingen van materialen en vormen onderzocht. In dit geval zocht ze de grenzen op van hamerslag aluminium: een gebobbeld afwerkingsmateriaal dat vaak wordt gebruikt voor campers en caravans.
Meerdere gezichten
Haar voorliefde voor vormexperimenten blijft ook in haar latere werken een belangrijke rol spelen. Toch merkte de kunstenaar een verschuiving in haar artistieke behoeftes. Er ontstond een verlangen om de focus te verleggen van het objectgerichte naar het mensgerichte. Ze definieerde opnieuw wat het ´mens zijn´ voor haar betekende in de serie Present Presence. Ze bevraagde de idee van herleidbaarheid dat herkenbaar is voor het gehele werk. De kunstenaar gebruikte een aantal klassieke portretten uit verschillende stijlperioden om haar eigen versie van het mensbeeld op voort te bouwen. Ze koos op gevoel de portretten uit om ze te verplaatsen naar onze tijd en te verbeelden met die menselijkheid die ze in het oorspronkelijke portret herkende.
Geheimzinnige taal
De naam van de reeks, Foneten, is een zelfbedachte samentrekking van de woorden kometen, fotonen en fonetisch. Bijna gewichtloos hangen de objecten aan onze muren. De Foneten verklappen hun geheimen over het maakproces dan ook niet in een oogopslag. Wie goed kijkt, zal zien dat de objecten te herleiden zijn naar woorden en getallen. Niet naar hun vormen, maar de vlakke ruimte daar omheen.
Meer weten?
Ben je lid van het Dagblad van het Noorden en wil je meer weten over Ten Hove en haar werk? Klik dan hier.
'Een mooie ode aan Bernadet. Ze had het prachtig gevonden'
Een interview met Frank Sciarone, beeldend kunstenaar en echtgenoot van Bernadet ten Hove.