Deze website maakt gebruik van cookies voor een optimale gebruikersbeleving. Lees onze cookieverklaring

Naar hoofdinhoud

Stones Unzipped

maandag 15 februari 2021
Edith Grove gallery
Edith Grove gallery © Heinz Aebi

Edith Grove – het appartement van de piepjonge Stones

Een ranzig keukentje vol vuile vaat. Smoezelige bedden vol rommel. En vooral: peuken. Bergen peuken. Een reconstructie van het appartement waar de jonge Stones woonden is nagebouwd in het Groninger Museum.

Vroeg bij het samenstellen van deze tentoonstelling had iemand van het ontwerpteam het briljante idee om een reconstructie te maken van het eerste appartement waarin Keith, Mick, Brian en soms ook Charlie aan het begin van hun carrière als band woonden. Het enige probleem was dat er geen foto’s van het interieur beschikbaar waren, alleen de herinneringen van Mick, Keith en Charlie.

Edith Grove Gallery
Edith Grove Gallery © Heinz Aebi

Mick: “Edith Grove ligt op een steenworp afstand van
waar ik nu woon. Letterlijk. Er was maar één gedeelde badkamer en één gedeelde keuken. Dus alle drie de verdiepingen deelden de badkamer en keuken. Ik vond het verschrikkelijk. En dan was ik nog vrij jong en wist ik nog niet hoe ik voor mezelf moest zorgen. De moeder van Keith deed zijn was en kwam het dan brengen als het weer schoon was. Toen Brian hier kwam wonen had hij geen werk of zo, net zoals Keith, maar ik studeerde. Dus als terug kwam van college was het smerig en lagen mensen te pitten op de bank die niemand ooit schoonmaakte. Op een dag kwam de huisbaas en hij zei dat het er veel te goor was en hij ons het huis uit zou gooien. Dus zette hij ons eruit, maar hij was eigenlijk heel aardig. Volgens mij gingen we bij hem langs om te smeken ons weer binnen te laten. Hij had het allemaal schoongemaakt en gaf ons het appartement terug. Toen maakten we er natuurlijk weer een bende van.”

Keith: “De keuken, nou, daar kwam je niet. Die was nog erger dan de badkamer. Het was zeg maar, je weet wel, wat vier jonge jongens in korte tijd met een optrekje kunnen doen. We hadden het te druk met leren om blues te spelen, en verder hadden we nergens tijd voor. Er was schimmel. Tegenwoordig zou het onbewoonbaar zijn verklaard, maar onze huisbaas kon het allemaal niks schelen, zolang we de huur maar betaalden. Het was een zwijnenstal.”

“De City of London heeft de originele bouwtekeningen vervaardigd. Het pand staat er nog en het interieur is gebaseerd op een pastiche van herinneringen van de band zelf, waarna een team van ontwerpers het appartement op authentieke wijze heeft nagebootst. Mick wilde het voor de opening van de oorspronkelijke tentoonstelling zelf zien, maar omdat hij toen helaas in het buitenland was, hebben we hem een virtuele rondleiding gegeven. Hij was diep onder de indruk van de nauwkeurigheid, maar vond wel dat we ondanks de smerige leefgewoontes van de band net even te veel peuken, borden en flesjes bier hadden rondgestrooid. Dus zijn we het appartement even gaan “opruimen”. Ik heb als curator fijn werk gehad aan het weghalen van peuken
uit de haard.” aldus curator Ileen Gallagher.