Marit Westerhuis
Jury rapport
Marit Westerhuis is geïnspireerd door technologische ontwikkelingen in relatie tot het menselijk lichaam in een steeds veranderende omgeving. Inspiratie voor haar werk vindt Westerhuis ook in rituele handelingen van offers uit de brons- en steentijd tot natuurbeschouwingen uit Germaanse mythen. Voor haar afstudeerproject aan het Frank Mohr instituut, onderwierp zij zichzelf aan een strak regime met allerlei zelfgebouwde meetapparatuur waarmee ze haar eigen persoonlijke fysieke en mentale data minutieus in kaart bracht. Het artistieke onderzoek van Westerhuis is methodisch en precies, materiaalexperimenten zijn daarbij essentieel. De curatoren prijzen Westerhuis’ ideeënrijkdom, vasthoudendheid, experiment en de kracht om zichzelf steeds opnieuw uit te vinden.
Het YGA talentontwikkelingstraject bleek voor haar te werken als een pressure cooker, waardoor ze de curatoren verraste door in korte tijd complexe ideeën en inspiraties tot een spannend, mystiek en gelaagd concept te vertalen. Westerhuis stelde het Coop Himmelblau paviljoen voor als een wonderlijk overweldigend en artificieel landschap, in een wereld waarin de mens niet langer de dominante levensvorm is, maar met de moed der wanhoop heil lijkt te zoeken in archaïsche bezweringen. De curatoren van NP3 en het Groninger Museum kijken uit naar de realisatie, aldus het juryrapport.
Marit Westerhuis
Westerhuis eerdere werk ging over haar eigen lichaam en de rol van technologie. Voor haar afstudeerwerk aan het Frank Mohr Institute dat de ‘the quantified self’ als thema had, onderwierp zij zichzelf met behulp van zelfgebouwde meetapparatuur aan een radicaal regime van onderzoeken.
Tijdens een tweejarige werkperiode aan de Rijksakademie Beeldende Kunsten in Amsterdam, verbreedde zij haar thematiek. Technologie en de snelheid van technologische ontwikkelingen fascineren haar nog steeds. Daarbij richt Westerhuis zich steeds meer op vroege prehistorische technologie, die ze vervolgens verweeft met onderwerpen als occultisme, alchemie en het bovennatuurlijke, die haaks lijken te staan op het moderne vooruitgangsdenken en het geloof in technologie. Inspiratie vond ze ook in rituele handelingen en offers uit de brons-en steentijd en natuurbeschouwingen uit Germaanse mythen. Zo onderzoekt zij de eigenschappen van allerlei soorten vloeistoffen, van water tot bloed.
In haar recente werk, visualiseert Westerhuis een wereld waarin de mens niet langer de dominante levensvorm is (of zichzelf heeft uitgeroeid) en in plaats daarvan andere levensvormen evolueren.